مزایای افزودنی های غذایی چیست

برای قرن ها، تولید کنندگان مواد غذایی ترکیبات آلی یا شیمیایی را که به عنوان افزودنی شناخته می شوند، در محصولات خود گنجانده اند. افزودنی های غذایی فواید زیادی از جمله ماندگاری طولانی مدت، بهبود طعم، ظاهر و بافت را ارائه می دهند. این محصولات همچنین می توانند غذاها را با مواد خاصی غنی تر کنند تا مصرف کنندگان تغذیه بهتری داشته باشند.

در حالی که این افزودنی ‌ها عموما کیفیت محصول نهایی را تقویت می ‌کنند، برخی از این ترکیبات برای انسان مضر هستند و بسیاری از دولت ‌ها اکنون مقدار و انواع موادی را که به غذاهای فرآوری‌ شده اضافه می ‌شوند، را به دقت کنترل می کنند.

برای قرن ها، انسان از نمک و سایر مواد طبیعی برای کمک به حفظ گوشت و سایر غذاها استفاده کرده است. نگهدارنده های جدیدتر و مشتق شده از مواد شیمیایی می توانند غذا را برای ماه ها یا سال های بیشتر تازه و آماده برای خوردن نگه دارند.

افزودنی های غذایی چیست

افزودنی ‌های غذایی موادی هستند که برای انجام عملکردهای خاص، مانند بهبود طعم، تازگی، ایمنی، بافت و ظاهر به مواد غذایی مختلف اضافه می‌ شوند. آنها همچنین به صورت اعدادی با پیشوند E شناخته می شوند، زیرا «E» (مخفف Europe) کدی است که برای افزودنی های مواد غذایی توسط سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا استفاده می شود. افزودنی های غذایی در مقیاس بزرگ تولید می شوند و می توانند از گیاهان، حیوانات، مواد معدنی یا مواد مصنوعی به دست آیند.

انواع افزودنی های غذایی و مزایایی آنها

پنج نوع اصلی از افزودنی های غذایی وجود دارد که هر کدام عملکرد متفاوتی دارند، این پنج افزودنی عبارتند از:

آنتی اکسیدان ها

عملکرد اصلی این نوع افزودنی ها باعث می شود مواد غذایی از بین نرود و در نتیجه ماندگاری آنها افزایش یابد. آنها این کار را با کاهش احتمال ترکیب چربی ها با اکسیژن انجام می دهند (فرآیندی که به عنوان اکسیداسیون شناخته می شود) که باعث تغییر رنگ و فاسد شدن غذاها می شود. یکی از رایج ترین آنتی اکسیدان ها ویتامین C است که در میوه ها و سبزیجات برای افزایش عمر مفید آنها استفاده می شود.

رنگ های خوراکی

همانطور که انتظار دارید، از رنگ ها برای افزودن یا افزایش رنگ غذاها استفاده می شود تا جذاب تر به نظر برسند. آنها به طور کلی طعم غذا را تحت تأثیر قرار نمی دهند، اما در عوض عملکردی عمدتا زیبایی شناختی دارند. به عنوان مثال، از افزودنی های رنگی می توان برای سبزتر کردن نخود فرنگی یا دادن رنگ قرمز متمایز به گوجه فرنگی استفاده کرد.

امولسیفایرها، تثبیت کننده ها، عوامل ژل کننده و غلیظ کننده

وظیفه اصلی این گروه از افزودنی ها افزایش بافت غذاها است. قوام دهنده ها در سس ها، سوپ ها و پودینگ ها برای ایجاد قوام غلیظ تر استفاده می شوند، در حالی که تثبیت کننده ها به مخلوط کردن موادی که معمولا جدا می شوند، مانند روغن و آب، کمک می کنند. این یکی از مزایای اصلی افزودنی ها و نگهدارنده های غذایی است، زیرا روغن و آب مواد تشکیل دهنده بسیاری از غذاهای رایج هستند.

مزیت دیگر استفاده از افزودنی های غذایی این است که این مواد می تواند بافت غذا را بهبود بخشند. عوامل ژل کننده و غلیظ کننده ها برای بهبود بافت مواد غذایی مانند بستنی، سس و چاشنی ها استفاده می شود. بدون استفاده از این مواد افزودنی، ترکیبات مواد غذایی از هم جدا می شوند و بافت غذا را خراب می کنند. تقویت بافت غذاها یک مزیت بزرگ برای تولیدکنندگان و فروشندگان مواد غذایی است.

مواد نگهدارنده

همانطور که از نام آن پیداست، مواد نگهدارنده برای حفظ مواد غذایی و ماندگاری طولانی تری به آنها استفاده می شود، که یکی از مزایای کلیدی افزودنی ها و نگهدارنده ها است. نگهدارنده ها مواد شیمیایی هستند که از فرآیندهایی مانند اکسیداسیون جلوگیری می کنند، که می تواند باعث فاسد شدن غذا و خطرناک شدن مواد غذایی شوند.

مواد نگهدارنده می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند. نمونه‌ هایی از نگهدارنده ‌های غذایی عبارتند از بنزوات سدیم که در نوشیدنی‌ های گازدار و آب میوه ‌ها استفاده می‌ شود. نگهدارنده ها یک افزودنی غذایی بسیار مفید هستند، زیرا با ماندگاری بیشتر غذا، هزینه تولید مواد غذایی را کاهش داده و ضایعات مواد غذایی را کاهش می دهند.

شیرین کننده ها

همانطور که ممکن است حدس بزنید، شیرین کننده ها افزودنی هایی هستند که برای شیرین کردن طعم مواد غذایی استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به شیرین کننده های استویا و آسپارتام اشاره کرد که در محصولاتی مانند نوشابه های گازدار رژیمی به عنوان جایگزینی کم کالری برای شکر استفاده می شوند.

بیشتر بخوانید: سوکرالوز