برلیانت بلو چیست و چه کاربردی دارد
برلیانت بلو یا آبی درخشان یک رنگ خوراکی بسیار پرکاربرد در صنایع غذایی است که برای ایجاد تغییر رنگ در محصولات غذایی استفاده می شود. این رنگ خوراکی با شماره E133 نشان داده می شود و دارای شاخص رنگ 42090 است. ظاهر آن به صورت پودر آبی مایل به قرمز است.
این رنگ محلول در آب است و حداکثر جذب آن در حدود 630 نانومتر است. برلیانت بلو یک رنگ مصنوعی است که از قطران زغال سنگ به دست می آید. می توان آن را با تارترازین (E102) ترکیب کرد تا سایه های مختلف سبز رنگ تولید به دست آید.
این رنگ مصنوعی به عنوان یک رنگ آبی، در تهیه بسیاری از محصولات غذایی مانند بستنی، محصولات کنسرو شده، محصولات لبنی، شیرینی ها و نوشیدنی ها استفاده می شود. این ماده همچنین در تهیه صابون ها، شامپوها و محصولات بهداشتی و آرایشی کارایی دارد. در علم خاک، برلیانت بلو در مطالعات ردیابی برای تجسم نفوذ و توزیع آب در خاک استفاده می شود.
فهرست مطالب
رنگ خوراکی چیست
رنگ خوراکی، رنگدانه یا ماده رنگی است که می تواند به غذا، دارو یا لوازم آرایشی یا بدن انسان رنگ بدهد، بدون اینکه عوارض جانبی برای سلامتی به همراه داشته باشد. افزودنی های رنگی اجزای مهم بسیاری از محصولات هستند که آنها را جذاب، اشتها آور و محبوب می کند.
رنگ اضافه شده به عنوان نوعی کد عمل می کند که به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم محصولاتی مانند طعم آب نبات، دوز دارو و لنزهای تماسی چپ یا راست را تشخیص دهیم. یکی از وظایف سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اطمینان از استفاده ایمن و مناسب از افزودنی های رنگی در محصولات غذایی و دارویی است.
برلیانت بلو چیست
اگرچه روانشناسی بیان می کند که رنگ آبی یکی از کم اشتها آورترین رنگ ها است، اما تولیدکنندگان تلاش زیادی برای استفاده از این رنگ خوراکی در برخی محصولات خود دارند، به خصوص زمانی که رنگ طعم های خاصی مانند زغال اخته، تمشک، لیموناد آبی و بسیاری دیگر را ارائه می دهد. برای دستیابی به این رنگ، تولید کنندگان از رنگ خوراکی برلیانت بلو یا آبی درخشان استفاده می کنند.
امروزه این رنگ خوراکی به عنوان یک رنگ مصنوعی، بدون استفاده از محصولات حیوانی ساخته می شود؛ بنابراین برلیانت بلو را می توان وگان در نظر گرفت. با این حال، بسیاری از کسانی که رژیم غذایی وگان دارند، با رنگ های خوراکی مشکل دارند.
مهم ترین دلیلی که این افراد رنگ های غذایی مصنوعی را مشکل ساز می دانند این است که این رنگ ها تحت آزمایش حیوانی قرار می گیرند. طبق درخواست سازمان ایمنی مواد غذایی، این رنگ ها باید روی طیف وسیعی از پارامترها آزمایش شوند تا بتوانند برای استفاده در صنعت تأیید شوند.
تاریخچه استفاده از رنگ های خوراکی
رنگ های خوراکی به دست آمده از منابع گیاهی و معدنی در دوران باستان برای رنگ آمیزی غذاها، داروها و لوازم آرایشی استفاده می شده است. پاپریکا، زردچوبه، زعفران، اکسیدهای آهن، سرب و سولفات مس چند نمونه از این رنگ های افزودنی بوده است. مصریان باستان از رنگ های مصنوعی در لوازم آرایشی و رنگ مو استفاده می کردند.
در سال 1856، ویلیام هنری پرکین اولین رنگ آلی مصنوعی را کشف کرد که Mauve نام داشت. کشف رنگ های مشابه به سرعت اتفاق افتاد و آنها به سرعت برای رنگ کردن غذاها، داروها و لوازم آرایشی مورد استفاده قرار گرفتند. از آنجایی که این رنگ ها ابتدا از فرآورده های فرعی زغال سنگ تولید می شدند، آنها به عنوان «رنگ های قطران زغال سنگ» معروف بودند.
بسیاری از محصولات غذایی، دارویی و لوازم آرایشی که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفتند، به صورت مصنوعی رنگ آمیزی شده بودند. با این حال، همه عوامل رنگ زا مورد استفاده در آن زمان بی ضرر نبودند و برخی از آنها برای پنهان کردن غذاهای ضعیف یا معیوب استفاده می شدند. یک ارزیابی دقیق از مواد شیمیایی مورد استفاده برای رنگ آمیزی مواد غذایی در آن زمان نشان داد که بسیاری از مواد سمی آشکار مانند سرب، آرسنیک و جیوه در این محصولات وجود داشته است.
آیا برلیانت بلو ایمن است
رنگ های مصنوعی خوراکی قبل از پذیرش توسط سازمان غذا و دارویی آمریکا باید تحت آزمایش های بسیار زیادی قرار گیرند و باید چندین استاندارد را پاس کنند. برلیانت بلو یکی از 9 افزودنی رنگی تایید شده توسط سازمان FDA است که مجاز به استفاده در مواد غذایی است. در حالی که این رنگ خوراکی به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، در مورد مصرف این رنگ به صورت تغذیه روده ای (یعنی تغذیه فرد با استفاده از لوله تغذیه) باید احتیاط کرد.
