استتوسکوپ چیست و چه اهمیتی در پزشکی دارد؟
گوشی پزشکی یا استتوسکوپ (stethoscope) یک ابزار پزشکی است که برای گوش دادن به صداهای داخلی بدن، معمولا قلب و ریه ها استفاده می شود. این وسیله شامل یک لوله بلند و قابل انعطاف است که به یک دیسک کوچک و گرد با سوراخی در مرکز متصل است. دیسک روی پوست قرار می گیرد و لوله ها داخل گوش قرار می گیرد.
شنیدن صداهای داخل بدن فرد با استفاده از stethoscope یک عمل پزشکی است. اولین بار گوشی پزشکی مدرن در سال 1816 در فرانسه کشف شد. هنگامی که یک پزشک در طول معاینه معمول خود به صدای قلب گوش می دهد، معمولاً سوفل قلب را تشخیص می دهد. می توان از گوشی پزشکی برای تشخیص نارسایی آئورت نیز استفاده کرد.
پزشکان آشناترین پرسنل کادر درمان با این وسیله هستند و به عنوان استانداردی برای تشخیص آنها عمل می کند. این دستگاه همچنین برای نظارت بر فشار خون و ضربان قلب توسط پرستاران استفاده می شود. در طول تحصیل در دانشکده پزشکی این وسیله به دانشجویان پزشکی معرفی می شود. گوشی پزشکی نمادی از حرفه پزشکی است که به طور گسترده توسط بیماران به عنوان نماد سلامتی شناخته می شود.
فهرست مطالب
کاربرد استتوسکوپ
از این ابزار پزشکی برای تشخیص و مطالعه صداهای تولید شده در بدن استفاده می شود. صدای قلب، ریه ها و سایر اندام های داخلی همگی توسط این اندام شنیده و تقویت می شوند. این وسیله در قرن نوزدهم توسط یک پزشک فرانسوی اختراع شد و در ابتدا یک لوله چوبی ساده با دهانه زنگی شکل بود. گوشی پزشکی مدرن دوشاخه است، با دو گوشی و لوله های انعطاف پذیر که از دهانه دو شاخه به زنگ یا مخروط باز می رسد.
به عنوان یک وسیله پزشکی استتوسکوپ اغلب برای گوش دادن به صداهای ایجاد شده توسط قلب، ریه ها و روده ها و همچنین جریان خون در شریان ها و وریدها استفاده می شود.
گوشی پزشکی به پزشک اجازه می دهد تا عملکرد قلبی، تنفسی و روده بیمار را ارزیابی کند و ابزاری ارزشمند در عمل پرستاری است. stethoscope در واقع یک سیستم صوتی که می تواند برای شنیدن صداها از بدن استفاده شود، دستگاهی است که برای انجام معاینات و ارزیابی های فیزیکی کاربرد دارد.
اهمیت استتوسکوپ در پزشکی
گوشی پزشکی وسیله ای است که برای گوش دادن به صداهای تولید شده توسط بدن استفاده می شود. صدای تنفس طبیعی، صداهای تنفسی کاهش یافته یا غایب و صداهای غیرطبیعی تنفس را می توان با گوشی پزشکی شنید. وقتی صداهایی در ریه ها وجود ندارد یا کاهش می یابد، می تواند به هوا یا مایع اشاره داشته باشد (به عنوان مثال، پنومونی، نارسایی قلبی و پلورال افیوژن). در این شرایط ضخامت دیواره قفسه سینه به طور چشمگیری افزایش یافته است. شما می توانید صدای قلب خود را بررسی کنید و با گوش دادن به آن ضربان و ریتم قلب خود را بشنوید. گوش دادن به صدای ضربان قلب به پزشک امکان می دهد ضربان و ریتم قلب را تعیین کنند.
پزشکان اغلب هنگام درمان بیمارانی که مشکل تنفسی دارند یا در معرض خطر نارسایی قلبی هستند، ابتدا از گوشی پزشکی استفاده می کنند. هنگامی که از این دستگاه ها استفاده می کنند صدای S3، که سومین صدای قوی در ریتم قلب است، قابل شنیدن است.
بر اساس یک مطالعه، گوشی های سنتی و معاینات فیزیکی 95 درصد در تشخیص بیماری های قلبی در کودکان موفق هستند. استفاده از اکوکاردیوگرام ممکن است در نتیجه بهبود نتایج معاینه فیزیکی کاهش یابد. در طول بررسی با گوشی پزشکی، پزشک می تواند صداهایی مانند نشت، سوفل و ریتم های نامنظم در قلب، ریه ها و سایر اندام ها را بشنود.
استتوسکوپ از چه چیزی ساخته می شود
استتوسکوپ دارای دو گوشی است که توسط لوله ای به یک قطعه سینه ای متصل می شوند. قطعه سینه معمولاً دو طرف دارد، یکی برای صداهای با فرکانس پایین و دیگری برای صداهای با فرکانس بالا. استتوسکوپ ها از مواد مختلفی از جمله فلز، پلاستیک و لاستیک ساخته می شوند. گوشی، لوله و قطعه سينه معمولاً از مواد مختلف ساخته می شوند. مهم ترین قسمت گوشی پزشکی، قطعه قفسه سینه است که می تواند از مواد مختلفی ساخته شود. قطعات قفسه سینه ای فلزی معمولا از برنج، آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ ساخته می شوند. قطعات سینه ای پلاستیکی معمولا از پلی کربنات یا اکریلیک ساخته می شوند. قطعات سینه ای لاستیکی معمولا از لاتکس یا سیلیکون ساخته می شوند. گوشی stethoscope معمولاً از لاستيک يا پلاستيک ساخته می شود. لوله ها معمولا از لاتکس یا PVC ساخته می شوند. قطعه قفسه سینه مهمترین قسمت گوشی پزشکی است و می توان آن را از مواد مختلفی ساخت.